Sa bawat pagtitiyaga, may nilaga.
Akala ko madali lang. akala ko magagawa ko agad. Akala ko marami agad ang magli-like kasi marami naman akong kaibigan, kamag-anak, kakilala at higit sa lahat marami akong estudyante mula pa noong nagsimula ako ng pagtuturo na kaibigan ko na rin sa facebook. Di pala ganoon kadali. Mahirap din pala. at nakakainip ang maghintay kung sino at ilan na ang nag-like sa ipinost ko.
Hay, ganito pala ang feeling. Excited ako sa tuwing magbubukas ng fb kasi ang una ko agad tinitingnan ay ilan na ang nag-like sa status ko. Nakakatuwa kapag sa isang pag-open ko ng fb e mahigit sa 40 agad ang nag-like pero ang nakakainis dito e habang tumatagal e tumutumal ang bilang ng mga taong nagkakagusto sa status ko. Bakit ganon?
Ngunit sa ganitong pagkakataon, aking napagtanto na sadyang ganito ang buhay. Hindi lahat ng bagay ay madali kahit na sa akala mo ay madali lang ito.Ang lahat ng bagay ay pinaghihirapan huwag agad panghihinaan ng loob sapagkat kapag nagpatalo ka dito, di mo makukuha ang nais mo. kaya naman patuloy pa rin ako sa aking paghihintay.
Naalala ko tuloy noong di pa kami binibiyayaan ng anak. Siyam na taon na ang lumipas bago kami nabiyayaan. Ganito rin ang pakiramdam. Naiinip di lamang kaming mag-asawa kundi pati na rin ang aming mga kamag-anak, kaibigan at mga kakilala. Ngunit nang magantimpalaan kami ng Poong Maawain ng isang supling ay di magkamayaw ang lahat sa pagbati . Kung uso lang noon ang fb
panigurado ako na magiging viral ang status ko.
At di nga nagtagal ang aking paghihintay ay nagbunga rin ng maganda.Nakakuha rin ako ng higit sa
200 likes. Walang pagsidlan ang aking katuwaan, para akong nanalo sa lotto. hahahha nakakatuwa talaga pag nakuha mo ang gusto mo. At ang nasabi ko na lamang ay " Yes! may pang- blog na ako!"
Isang simpleng status lang naman ang aking ginamit. Dahil sa inspirado ako sa performance ng aking anak ay pinost ko ang kanyang class standing. Sino nga bang magulang ang di matutuwa sa ganda at galing ng isang anak? Alam kong nasa Nursery pa lamang siya at marami pa talagang pagdadaanan upang masabing talagang siya'y isang batang matalino.Sadyang masayang-masaya ako para dito kaya naman ito ang nai-post ko para malaman ng lahat kung gaano ako kasaya na sa paghihirap naming ito ay may magandang sukli ang aking panganay sa kanyang munting kakayahan.
Isa na namang malaking hamon ang aking napagtagumpayan. Syempre sa tulong ninyong lahat na walang sawang sumusuporta sa akin. Maraming -maraming salamat po!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento