Celebrity…iinterbyuhin?
Sino kaya sa mga paborito kong artista ang masarap makausap at pagbibigyan ako
na makausap sila?
Ang
hirap naman nito? Ito na ang pinaka-challenging sa lahat ng pinagawa sa amin ni
Sir Rowie. Lahat na ng kakilala ko ay tinanong ko na kung sino ang pwede at
madali kong maiinterbyu. Ang agad na pumasok sa isip ko ay ang mag-asawang Ms.
Shiela Israel at Congressman Dan Fernandez. Kaya naman tinanong ko na agad ang
kanilang anak na babae na estudyante ko kung maaari akong makisingit sa hectic
nilang skedyul. Ngunit sa pagkakakuwento palang sa akin ay sadyang abala si
Congressman lalo pa’t panahon ng eleksyon noon sa barangay. May iniindorso kasi
siyang kandidato sa aming barangay. Ang sumunod naman ay si Charice Pempengco.
Sapagkat ang isa ko pang naging estudyante ay pinsan niya. Ngunit ayon sa kanya
ay wala silang komunikasyon ngayon ni Charice sapagkat marami itong proyekto
ngayon. Di naman ako nawalan ng pag-asa sapagkat ang isa ko pang estudyante ay
malapit din kay Charice sapagkat sa kanilang bahay pala ngayon nakatira ang
singer na ito kaya pwede raw niya akong tulungan sa bagay na ito. Akala ko okay
na. Naghanda na ako ng mga katanungan ngunit sinabihan na lamang niya ako na
talagang superbusy ang singer natin kaya talagang wala akong pag-asa na
makaharap ko siya. Lumapit naman ako sa aking pamangkin na idol na idol si Yeng
Constantino na kung wala lang maayos at pagpapahalaga sa trabaho ay tiyak na
tagasunod sa lahat ng raket ni Yeng. Tinawagan niya ang kanyang kakilala na isa
sa mga officers ng isang fans club ni Yeng. Sa kasamaang palad rejected na
naman ako. Nasa ibang bansa pala noon si Yeng.
Dito
na ako natengga…kinabahan…natakot hanggang sa isang araw sa aking pag-uwi sa
Lucban, Quezon noong Todos los Santos, naalala ko ang isang kababayan na sadya
namang nakikilala na ngayon at laging nakikita sa ABS-CBS tuwing Linggo ng
umaga. Siya ang pari sa Healing Eucharist. YES!!! Si Fr. Joey Faller.
At di
naman ako nabigo. Sa tulong ng aking ina na nakipag-usap sa sekretarya ni Fr.
Joey ay nabigyan ako ng pagkakataon na makausap siya. Salamat sa Diyos.
Konting
oras din lang ang inilaan ko para makausap si Fr. Joey sapagkat alam kong
pinagbigyan lamang ako na makaharap siya. Ngunit kahit maikli lamang ang oras
na iyon ay naging sulit naman at sapat na upang malaman ko ang mga mahahalagang
bagay tungkol sa kanya.
Ito
ang ilang katanungan ko sa kanya:
1. Kailan at paano n’yo po
nalaman na kayo’y instrumento sa pagpapagaling sa mga may karamdaman?
2. Ano-ano ang nagbigay sa inyo
ng inspirasyon upang ipagpatuloy ang ganitong gawain?
3. Ano po ang nagbunsod sa inyo
para ipatayo ang Kamay ni Hesus
4. Maiituring n’yo po ba na isa
na kayo sa mga sikat na pari?
Iisa lamang ang kasagutan
niya para sa mga katanungang ito. Ayon sa kanya, dahil sa mga tao kaya ipinagpapatuloy
niya ang ganitong gawain. Sila ang nagpapatotoo sa mga bagay / pangyayari, mga
pagbabago na kanilang nararansan pagkatapos dumalo sa mga healing masses ni Fr.
Joey.” It is more on service, giving of yourself to others” sabi niya.
Dalawampung taon na raw ang
nakalipas nang magkaroon siya ng pangitain mula sa Panginoon kaya naman
ginagawa niya ang bagay na ito. At ang pagpapatayo ng Kamay ni Hesus ay isang
pagtupad sa kanyang vision at dahil na rin sa dumadagsang taong pumupunta sa
kanya. Dinarayo ito ng mga tao na mula pa sa iba’t ibang sulok ng Pilipinas at
ang iba pa ay mga dayuhan. Dinarayo ang lugar na ito,dala ang paniniwala at
pananampalataya na gagaling sila.
Hindi raw siya sikat. At
balewala sa kanya ang salitang ito. Ang gusto lamang niya ay ibahagi ang
kanyang mission, ang pagtulong, magpagaling ng kapwa sa kanilang mga karamdaman
na may patnubay mula sa Panginoon. Para sa kanya ang mga sikat ay para lamang sa
mga artista, sa mga napapanood sa telebisyon, sa pelikula. Pinagkakaguluhan ng
mga fans. Sa aking pakiwari nakikilala siya dahil sa mga pagkilala at
kinikilala ng mga tao ang pagiging isang instrumento ng Panginoon na
magpagaling sa mga may karamdaman.
Natapos ang aming pag-uusap
sa kanyang pagtatanong tungkol sa gaano kahirap mag-aral sa La Salle. Dito ko
napagtanto na sa kabila ng kanyang kaabalahan bilang pari ay may kagustuhan pa
siyang matuto. Parang nagsasabi na isang normal na tao pa rin siya sa kabila ng
di maiitangging siya’y popular na lalo’t higit sa mga taong kanyang napagaling
sa tulong syempre ng ating Panginoon. Sa kanyang katanungang mahirap bang
makapasok at makapag-aral sa La Salle, ang tanging sagot ko lamang ay sa lahat
ng eskwelahan ay may mahihirap na gawain, di ito maiiwasan ngunit gumagaan
dahil sa mga propesor na marunong umunawa sa mga kakulangan ng kanyang mga
mag-aaral.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento